„Słonecznik” w najwyższym punkcie mierzy 12,5 metra.

Jego niezwykłe kształty to efekt długiego procesu erozyjnego. Dawni mieszkańcy Karkonoszy uważali, że ta formacja skalna to zastygła w kamieniu postać diabła, który strzeże Wielkiego Stawu i nazywali go „Diabelskim Kamieniem”. Po czeskiej stronie pobliski płaskowyż nadal nazywany jest „Czarcią Łąką”.

Dla mieszkańców znajdujących się poniżej wsi: Podgórzyn, Przesieka i Borowice spękane granitowe ostańce pełniły rolę zegara słonecznego. Słońce nad skałą wyznaczało im południe. Stąd nazwy „Słonecznik” lub „Kamień Południowy” (Mittagstein).

W latach 40. XX w. Towarzystwo Karkonoskie przemianowało „Słonecznik” na „Głaz Gerharta Hauptmanna” (Gerhart-Hauptmann-Stein). Stało się to z okazji 80. rocznicy urodzin słynnego pisarza. Po II wojnie światowej krótko nazywano go „Głazem Tetmajera”.

Najłatwiej dostać się do niego korzystając najpierw z kolei linowej na Kopę, a następnie przejść grzbietem Karkonoszy trzymając się czerwonych znaków Głównego Szlaku Sudeckiego. Zejście do Karpacza jest możliwe obecnie zielonym szlakiem.